داستان آنهایی که جز خدا تکیه گاهی گرفته اند همچون داستان عنکبوت است که برای خودش تکیه گاه و خانه ای گرفته است.
سست ترین خانه ها، خانه عنکبوت است.
کاش می دانستند. (نگاه کنید: سوره عنکبوت آیه 41)

         داستان آن کسان که دوستان             جز خدا بگرفته ‏اند از این و آن‏

         در مثل باشند همچون عنکبوت             که فرا گیرد ز بهر خود بیوت‏

         سست تر، بیت آنچه بینى از بیوت             مى ‏نباشد خود ز بیت عنکبوت

         نه ورا سقفست و دیوار و ستون             نه پناه از حرّ و برد اندر سکون‏

         نیم بادى گر وزد او را برد             تار تارش جمله را از هم درد

         هیچ اگر باشند دانا در عمل             هست با دینشان موافق این مثل‏

         هر چه را جز حق تو گیرى یار و دوست             همچو بیت عنکبوت آن حب اوست‏

         حق بداند آنچه را خوانند باز             از هر آن چیزى جز او بى ‏امتیاز

         او بملک خود عزیز است و حکیم             غالب و استوده کردار از قدیم‏

         این مثلها میزنیم از بهر ناس             غیر دانایان نفهمند از شناس‏

         آفرید ارض و سما را او بحق             مؤمنین را آیت است این در نسق‏

وجه تشبیه :
در این جا معبودهاى باطل و اولیا و رهبران غیر الهى ، به ((خانه عنکبوت )) تشبیه شده اند که سست ترین و بى پایه ترین خانه هاست ، زیرا نه دیوار دارد و نه سقف و نه در و پیکر که بتواند صاحبش را از گرما و سرما و غیره حفظ کند و به اندازه اى سست است که با اندک بادى مى لرزد و تار و پودش در هم مى ریزد.
افرادى که به غیر خدا تکیه نموده و سرپرستانى ، جز رهبران الهى براى خود برمى گزینند، به خود ((عنکبوت )) تشبیه گردیده اند که چنین خانه سستى براى خویش اتخاذ مى کند. بنا بر این ، وجه شباهت در این تشبیه ((سستى و بى اعتبارى )) است .
در امثال و ادبیات فارسى گاهى براى سستى و بى اعتبارى چیزى به ((تار عنکبوت )) نیز مثل مى زنند: چنانکه مى گویند: ((از آنچه عنکبوت بافد، جامه نشاید دوختن )).