وقایع تاریخ بعد از اسلام ازسال دهم هجری تا1343ه.ق(مطابق 1304 ه.ش) عموما به تاریخ هجری قمری ثبت وضبط می شده است.
تواریخ شمسی ناقص یا کامل دیگری که دراین فاصله متمادی در ایران متداول بوده مانند یزدگردی، خراجی، معتضدی، سلطانی، جلالی، خانی و جمالی هرکدام مبدأ خاصی داشته است.
دراوائل سلطنت احمدشاه قاجار یکی ازمنجمان، تاریخ فتح بابل را به دست کوروش مبدأ تاریخ جدیدی به نام "شاهنشاهی" و "احمدی" قرارداد که بزودی فراموش شد. این اندیشه درسال 1355ه ش به وضع دیگری با همان عنوان شاهنشاهی تجدیدشد ولی بدون اعلام مبدأ معروف ثابتی در دوهزار وپانصد سال پیش ازآن. این تقویم و تاریخ که به شاهنشاهی معروف شده بود درشهریور1357 بایک تصویبنامه عادی دولت جدید لغو شد.

سال ایرانی(یزدگردی)؛ سال شمسی:

سال ایرانی که ازسال یازدهم هجری قمری در ایران معمول بود و به مناسبت سلطنت یزدگرد به نام "یزدگردی" موسوم گردید، یک سال شمسی ناقص و 365 روزه بود که کسر آن  مانند سالهای تاریخ رومی، پس ازانقضای چهارسال به صورت یک روزکبیسه برشماره ی 365 افزوده نمیشد بلکه بنا بر سنت منقول ازعصری نامعلوم، پس از120 سال متوالی باجمع کردن ربع های محذوف ازهرسال*، ماه سیزدهمی تشکیل می شد که آن را برسال صدوبیستم می افزودند تا باردیگر آغازسال صد و بیست ویکم درمحل ثابت قبلی خود قرارگیرد.
تااینجاروشن شد که درتقویم یزدگردی،  نوروز، سیاربوده و درآغازفروردین هرسال نبوده است بلکه با گردش سال تغییر می کرد؛ مانند عید قربان و عید فطرمسلمانان، در فصول مختلف سال که گردش می کند. (چون بعد ازهر120 سال نوروز یک ماه به جلو میرفت. پس درتقویم یزدگردی شروع سال جدید(نوروز) گاهی درتابستان ،گاهی در پاییز و گاهی در زمستان بود)

 اما اینکه ازچه زمانی نوروز بر اول بهار تثبیت شد درادامه به آن خواهیم پرداخت.

_____________________________________________________________

*هرچرخش زمین به دورخورشید 365 روز و 5 ساعت و 49 دقیقه طول می کشد.